“Zelfs de liefste partners kunnen heel lastig worden als ze altijd pijn hebben. Dat is wat het pijnmonster met hen doet”.

Voordat het pijnmonstertje langzaam maar zeker je huis binnensloop hadden jullie waarschijnlijk een ander leven. Een leven met werk en plezier, met intimiteit, met tijd voor familie en vrienden, met sporten en uitgaan, met duidelijk verdeelde taken en op zijn tijd een gezellig feestje en een fijne vakantie.

Veel, zo niet alles, is anders geworden sindsdien. Omdat je partner altijd pijn heeft is er een grotere last op jouw schouders terechtgekomen. In het ergste geval moet je naast je baan ook nog het hele huishouden doen en voor de kinderen zorgen. De gezamenlijke lange wandelingen, fietstochten, dansavonden, of wat het ook maar was dat jullie samen deden, heb je intussen op je buik kunnen schrijven. Je moet vaak alleen naar een feestje. Vakanties zijn niet meer mogelijk of moeten worden aangepast. En je mist het. Je mist alles wat jullie samen deden. Maar het meeste mis je de spontaniteit. Zomaar op de fiets springen en naar een terrasje omdat het mooi weer is, zomaar gaan vrijen omdat je allebei zin hebt, zomaar naar vrienden, die bellen dat ze de barbecue aan hebben en te veel vlees hebben gekocht….

Je mist ook je partner zoals die vroeger was. Zelfstandig, liefdevol, verzorgend en attent. Door de eeuwige pijn heeft jouw lief nu de handen vol aan zichzelf. Is boos, verdrietig of zelfs depressief. Kan soms verschrikkelijk tegen jou of de kinderen uitvallen om schijnbaar niets. Je bent van twee gelijkwaardige partners veranderd in de zieke en de verzorger. Je rent je drie slagen in de rondte om alle ballen in de lucht te houden. Je hebt je vriend(inn)en al in geen eeuwigheid gezien en in plaats van actief lid ben je nu een meer een donateur van je sportvereniging. Je hebt de dromen die je had voor een groot deel ver weg gestopt. En financieel is het ook al geen vetpot meer omdat er een inkomen is weggevallen en er alleen maar extra kosten voor in de plaats zijn gekomen. Je bent moe en gefrustreerd en je maakt je zorgen over je kinderen en de toekomst.

Zie hier het leven van een partner van iemand met chronische pijn. Herkenbaar? Welkom bij de club! Maar dat is het hem juist: er ís geen club. Partners van pijnpatiënten worden niet alleen zo goed als genegeerd in de informatieverstrekking en het behandelplan van de patiënt, hun problemen worden al helemáal niet erkend. Het is daarom niet vreemd dat velen ven hen in een burn-out terecht komen of zelfs depressief raken. Laat het zover niet komen. Het is tijd dat je weer eens aan jezelf gaat denken. Nee, dat is niet egoïstisch. Dat is van het grootste belang. Door jezelf in acht te nemen en te helpen help je je partner juist het beste. Want wat heeft de patiënt aan een partner met een burn-out? Niets! Dus leer vandaag nog de belangrijkste  dingen die je in acht moet nemen om goed voor jezelf te zorgen zonder je partner met pijn te kort te doen: http://boek-en-steun.nl/voor-de-partner/ of, nog beter, lees het boek ‘Lieve Help!‘ met alle info hoe jij je partner zo optimaal mogelijk kunt helpen zonder er zelf aan onderdoor te gaan.

Hier vind je meer blogs over de relatie als partner van iemand met langdurige pijn.

Wil je dit artikel delen of gebruiken in een tijdschrift, nieuwsbrief of website? Dat is prima, zolang je de volgende zin en een werkende link naar mijn website (www.boek-en-steun.nl) plaatst: 
“Door Anna Raymann, auteur van:
“Lieve help! Steunen en gesteund worden bij chronische pijn en ander onzichtbaar leed” 

Meer blogs vind je hier 

Ga naar de Facebookpagina van Boek-en-steun, like ons en blijf op de hoogte van alle nieuws, tips en nieuwe blogs.
Je kunt daarnaast ook lid worden van onze besloten groep, waar je in een veilige omgeving met meer dan 2500 lotgenoten contact kunt hebben.