Brief aan alle  moeders met chronische pijn voor Moederdag

Brief aan alle  moeders met chronische pijn!

Alweer een jaar voorbij, en alweer moederdag. Vliegt de tijd nu zo omdat je elke dag bezig bent om te gaan met je pijn, en om op een zo goed mogelijke manier te functioneren? Ik denk het wel want zeker wanneer je daarnaast nog opgroeiende kinderen hebt, die je moet verzorgen en opvoeden, is dat een hell of a job! Laten we eerlijk zijn, een chronische pijn moeder zijn is waarschijnlijk de zwaarste baan die je ooit in je leven zult hebben. En zelfs als je kind(eren) al zelfstandig en het huis uit zijn, moet en wil je er nog steeds voor ze zijn. Eenmaal moeder, dan blijf je dat je hele leven.

Ik weet dat er dagen zijn dat alles zo oneerlijk lijkt. Als je naar je vriendinnen of andere moeders van school kijkt die vol energie de leukste projecten met hun kind doen, die als vrijwilliger op school werken, die slaapfeestjes met 12 kinderen thuis kunnen organiseren, die hun kind op actieve vakanties kunnen meenemen, en er daarnaast soms ook nog eens een fantastische carrière op na houden. Terwijl jij al de grootste moeite hebt om jezelf alleen al maar gedoucht en aangekleed te krijgen. Jij hebt daar ook niet voor gekozen, maar je blijft steeds maar met die ongelijkheid geconfronteerd worden. Je leest hun enthousiaste berichten op Facebook of ziet de flitsende foto’s op Instagram en als je dat al bewust vermijdt, dan hoor je het wel van je kinderen. Die kunnen niet wachten om meteen als ze uit school komen jou te vertellen wat voor geweldige dingen hun vriendjes en vriendinnetjes mee hebben gemaakt. “De moeder van Sem kan het toch ook, waarom kunnen wij dat niet mam?”. “Maar mamma, deze film hebben we al gezien, waarom kunnen wij niet naar…… Emma gaat elk weekend……het is niet eerlijk!” Ja, je weet dat het niet eerlijk is, en toch doe je elke dag weer je stinkende best. Waarom? Omdat je alles eraan wilt doen om je kind blij en gelukkig te maken.moeder met pijn

Het moederschap in combinatie met het omgaan met chronische pijn is superzwaar, maar ik zeg jou vandaag dat, als jij je uiterste best doet, dat dan goed genoeg is. Je moet echt ophouden om jezelf met andere moeders te vergelijken, HET IS GEEN WEDSTRIJD! Wat goed is voor haar gezin, hoeft nog helemaal niet te werken voor het jouwe. Weet je, jij moet wel een van de sterkste vrouwen zijn die ik ken, dat kan niet anders met die zware taken die jij moet zien te vervullen, en misschien besef je dat nog niet vaak genoeg. En al begrijpt niet iedereen dat, maar ik weet dat jij alles voor je kinderen over hebt. Zelfs al moet je doorgaan totdat je volkomen uitgeput bent, maar weet je, dat is het echt niet waard…..het is de hoogste tijd dat jij hulptroepen inschakelt……en al weet ik dat je er wellicht te trots voor bent om om hulp te vragen…. maar doe het toch maar. Sta jezelf toe om je rust te nemen, het is niet erg als de was een dagje langer blijft liggen, of dat je alweer een grote bak lasagna van de Aldi in de oven stopt omdat je geen energie meer hebt om te koken. En weet je, het is echt niet erg, je kinderen houden daar echt niks aan over, en het komt allemaal wel goed op den duur.

Alle moeders hebben nu eenmaal zo nu en dan wat aanmoediging en bevestiging nodig, maar moeders met chronische pijn helemaal. Je moet eigenlijk jezelf elke avond bedanken voor het feit dat je die dag weer je uiterste best hebt gedaan. Ik weet dat die dag misschien niet zo is gelopen als je had gepland, en dat je wellicht weer een belofte aan je kind niet bent kunnen nakomen, maar weet je……..je kinderen weten dat je van hen houdt, en zij houden ook van jou! En in wat voor situatie kinderen ook opgroeien, het komt toch neer op LIEFDE, en dat is het allerbelangrijkste!! Kinderen onthouden echt niet precies alles wat je voor ze hebt gedaan, maar ze zullen zich wel herinneren dat ze liefde van je kregen. En als ze volwassen zijn, en misschien zelf kinderen krijgen, dan zullen ze zich waarschijnlijk afvragen hoe jij dat vroeger in hemelsnaam allemaal deed, in combinatie met je haast altijd aanwezige pijn.moeder chronische pijn

Vandaag is het Moederdag, dus hou ermee op om je steeds af te vragen of je het wel goed doet. Vergelijk jezelf niet langer met die fysiek gezonde moeders, en hou gewoon van je kinderen. Want dat is nu eenmaal het allerbelangrijkste.

Ik hoop dat je een heerlijke dag hebt!

Liefs van Anna

 

 

 

bloemetjes

 

 

bloemetjes__ienieminiVeel meer over chronische pijn en relaties vind je in de boeken Lieve Help!’ en Over leven met chronische pijn’.
Hierin heel veel tips en adviezen, alle do’s en don’ts,  met betrekking tot het leven met chronische pijn, voor zowel de persoon met pijn, als ook voor de mensen om hem of haar heen.

 

 

 

Over de auteur
Lees hier meer over Anna op deze site: 'Wie is Anna?'
  1. Tineke den Boer Reply

    Dank je Anna, ik wens jou ook een fijne dag toe!
    Ik heb het stukje wéér gelezen om mezelf ff op te peppen,
    Liefs, Tineke

  2. Chris Geleyn Reply

    Dank je wel Anna, deze mooie tekst had ik juist vandaag nodig. Voelde me maar een moeder van niets. Dank je wel Xxx

  3. Marian de Vette Reply

    Bedankt Anna bedankt voor deze mooie tekst, fijn om een verhaal te lezen die alles goed verwoord. Ik kon vandaag gelukkig naar huis toe vanuit het verpleeghuis waar ik woon, om het met mijn gezin te vieren. Dan vergeet je het weer even. Groetjes, Marian

  4. Ineke Reply

    Mijn moeder, inmiddels lang overleden had zolang ik haar ken een “versleten” rug! Herniaoperaties gehad, hielpen niet, tharapieen, hielpen even! Vanaf mijn 16e jaar ongeveer ken ik haar met pijnstillers, zware en elke dag na elke klus een uur liggen omdat ze dan niet meer op haar benen kon staan van de pijn. Moest ze, of wilde ze ergens naar toe dan nam ze gewoon een extra pijnstiller want ze wilde niet dat anderen dit zouden merken! Ze heeft met haar enorme wilskracht en doorzettingsvermogen en levensblijheid toch een hoge leeftijd, 87 jaar mogen bereiken! Als ik daaraan terug denk dan doe ik dat met bewondering en enorm veel respect voor haar! Wat heeft ze hard gewerkt, gezin met 5 kinderen, elk voor- en najaar het hele huis schoonmaken, dat was in die tijd een must, in de zomer het hele huis op zijn kop want kamers verhuurd aan badgasten voor wat extra inkomen, onze jassen en jurkjes genaaid ook onze trouwjurken! En wat was ze dan trots! Ik ben enorm trots dat zij mijn moeder was!

  5. bert Reply

    Mag ik hierbij vermelden dat dit zeker ook voor papa’s met chronische pijn geldt? En misschien nog meer of neen, toch zeker anders? Want wij zijn – sorry voor het clichewoord- mannen. Die papa-zoonmomenten willen beleven, zoals een eenvoudig potje voetbal.

    • Anna Reply

      Natuurlijk Bert, geldt dit ook voor vaders. Maar het was nu eenmaal Moederdag, haha, en vaderdag is pas in juni!

  6. Meisje79 Reply

    Bedankt voor deze bemoediging ❤️

Laat een reactie achter

*

eskişehir eskort - eskort - eskort mersin - macbook onarim - bursa eskort - instagram volgers kopen gratis