De beste partner van iemand met chronische pijn is iemand die goed voor zichzelf zorgt!

In de moeilijkste tijden van mijn ziekte was mijn lief meestal de rust zelve. Hij was bezorgd maar niet óverbezorgd. Hij deed de allerhoogst noodzakelijke huishoudelijke dingen, zoals boodschappen in huis halen, maar de w.c. of badkamer een beurt geven kwam echt niet in hem op. En hij ving voor en na zijn werk de kinderen op, maar bleef er niet voor thuis. De meeste tijd besteedde hij in die (vaak heel lange) periodes in het delegeren. Hij belde net zo lang in het rond totdat alle problemen die er thuis ontstonden, doordat ik aan bed was gekluisterd, min of meer opgelost waren. En of dat nu betaalde hulp was of dat die kwam van familie en vrienden, maakte hem niet uit. Als het maar geregeld was. Zelf bleef hij gewoon naar werk en zijn sporten gaan.
Het kan zijn dat mensen hem egoïstisch hebben gevonden destijds. Ook ik had toentertijd veel liever gehad dat hij verlof nam en mijn taken in zijn geheel had overgenomen. Niemand lastig vallen met onze problemen. De kinderen laten verzorgen door hun eigen ouder. Inmiddels heb ik geleerd dat mijn man het nog helemaal zo gek niet heeft gedaan indertijd. Ook de kinderen, inmiddels ruim volwassen, hebben geen slechte herinneringen aan die periodes.

Het pijnmonstertje

In een vorig blog verteld ik jullie al dat de partner van iemand met chronische pijn vaak ook de klos is. Als het pijnmonstertje jullie (gezins)leven is binnengedrongen heeft het hele gezin daar mee te maken. Voor de gezonde partner is de druk vaak verschrikkelijk groot. Naast zijn of haar baan komt en een bijna volledige dagtaak bij, zeker wanneer er opgroeiende kinderen in het geding zijn. Neem daarbij de negatieve emoties die gepaard gaan met chronische pijn, eventuele financiële gevolgen, de afname of het geheel verdwijnen van de intimiteit t.g.v. de pijn, en laatst maar niet minst, het verlies van het gezinsleven, zoals het tot dan toe was. Je kunt je wel voorstellen dat veel partners daar tenslotte aan onderdoor gaan. Velen van hen komen dan ook terecht in een burn-out of zelfs een depressie. Ook stranden vele relaties van koppels waarvan een van de twee pijnpatiënt is.

Voor de partner van de persoon met pijn is de grootste uitdaging hoe hij zijn geliefde zo goed mogelijk kan helpen, terwijl hij of zij tegelijk extra goed voor zichzelf zorgt. En nee, dat is niet egoïstisch zoals je nu wellicht beter begrijpt. Want wat heb je aan een partner die zelf gevloerd is? Het brengt je gezin van de regen in de drup. En wat heb je aan een lief die geen lief meer is en er vandoor gaat?

En zo komen we bij de kernboodschap van dit verhaal: de beste partner van iemand met chronische pijn is de partner die goed voor zichzelf blijft zorgen!
Dat betekent in de praktijk de volgende tips voor de gezonde partner:

• Zorg dat je zelf gezond blijft. Zorg voor voldoende rust en slaap, eet gezond, blijf je hobby’s en sport uitoefenen (of begin ermee, voor de broodnodige ontspanning).
• Blijf je vriend(inn)en zien.
• Uit je emoties, ook en juist de negatieve. Het logisch dat ook jij gefrustreerd, boos of bezorgd door de ontstane
  

  Partner van chronisch pijnpatiënt moet zijn hobby’s houden

  situatie

• Bespreek samen wie je om hulp kunt vragen van familie, vrienden of buren. Als dat niet mogelijk is zoek op nieuwe platforms zoals wehelpen.nl
• Praat regelmatig met elkaar over de pijn en de gevoelens daarbij. Evalueer af en toe om te zien of je allebei nog tevreden bent met hoe het gaat.
• Praat over, en mét de kinderen, om te bewerkstelligen dat zij zo weinig mogelijk nadelige gevolgen ondervinden van de situatie.
• Blijf zo vaak mogelijk er op uit gaan met zijn allen
• Stel nieuwe prioriteiten voor jezelf, je relatie en je gezin
• Maak nieuwe toekomstplannen.

Mijn eigen lief is nog steeds mijn lief. En hij is niet in een burn-out of depressie geraakt. Geluk gehad? Misschien. Maar zijn houding destijds, en nu nog steeds, is helemaal niet verkeerd geweest. Hij heeft gewoon heel hard gewerkt maar daarnaast goed voor zichzelf gezorgd. Ik heb er niet onder geleden en de kinderen ook niet. Het vergde soms wat improvisatie en hier en daar een oogje dichtknijpen. Maar we deden en doen het ermee, en we kunnen het iedereen aanbevelen.

Natuurlijk, ieders situatie is weer anders. Om hulp vragen is moeilijk, maar bedenk: om hulp vragen is geen teken van zwakte, maar van kracht! Ik kan je verzekeren dat de veel mensen het fijn vinden om te helpen. Ook is het in de huidige tijd met de enorme bezuinigingen op de thuiszorg niet meer zo gemakkelijk om hulp van buitenaf te krijgen. Geef het zoeken echter niet te snel op. Het is voor alles en iedereen té belangrijk dat de gezonde partner gezond blijft. Uiteindelijk ben je daar het beste mee af.

Meer blogs over de partnerrelatie:
Ben jij de partner van iemand met chronische pijn?
8 tips voor het verbeteren van je liefdesrelatie
10 tips voor de partner van een chronisch pijnpatiënt
Chronisch pijnpatiënt? Ook je partner is de klos!

Wil je dit artikel delen of gebruiken in een tijdschrift, nieuwsbrief of website? Dat is prima, zolang je de volgende zin en een werkende link naar mijn website (www.boek-en-steun.nl) plaatst:
“Door Anna Raymann, fysiotherapeute, schrijfster, chronisch pijnpatiënt en deskundige met betrekking tot de sociale gevolgen van chronische pijn, Boek-en-steun”.  Auteur van:
“Lieve help! Steunen en gesteund worden bij chronische pijn en ander onzichtbaar leed”

En dan nog dit:
Dit blog is geschreven door Anna Raymann van Boek-en-steun. Wil je meer blogs lezen van Anna, of meer te weten komen over wat Boek-en-steun is en wat ze precies doet? Je vindt alles op de website www.boek-en-steun.nl.

Ga eens naar de Besloten Facebook-groep; Chronische pijn community LPO (voorheen Boek-en-steun), waar je met 4500 lotgenoten kunt chatten, vragen kunt stellen en steun kunt geven en krijgen.