Heb jij chronische pijn én een lieve partner?

Dan mag je handjes dichtknijpen (en zo nu en dan eens je dank betuigen).

Heb jij een lieve partner, die er voor je is, je steunt door dik en dun, hoeveel pijn je ook hebt, hoeveel gezamenlijke activiteiten je ook moet afzeggen, hoe vaak je te ziek bent om iets voor hém of háár te doen? Die meedenkt over manieren om je pijn te verlichten, die begrijpt wat jij wel en niet kunt doen, en die nooit laat merken dat je een belasting voor hem/haar bent?
Ja?
Dan ben je een gezegend mens, want je weet dat, hoe erg je pijn ook wordt, welke stormen je ook moet doorstaan, je er niet alleen voor staat.
En daar ben je (hopelijk) blij en gelukkig mee.

Maar laat je dat ook weleens weten? Maak jij aan jouw belangrijke ander regelmatig duidelijk wat hij of zij voor jou betekent?

Natuurlijk hoef je niet alsmaar dankjewel te zeggen, elke keer als je partner iets voor je doet. Je hoeft je echter ook weer niet alle hulp als vanzelfsprekend aan te laten leunen.

Laat het je partner zo nu en dan eens weten wanneer hij of zij het goed doet. Wees oprecht dankbaar en uit die dankbaarheid zo nu en dan. Zorg ervoor dat de buitenkring – familie, buren, vrienden – weet wat hij of zij allemaal moet doen, zodat hij/zij ook van hen af en toe wat waardering krijgt. Zodat ze ook eens vragen hoe het met hém/háár gaat, niet alleen hoe het met jou is.

4 simpele voorbeelden om dankjewel te zeggen tegen je partner
(en ze doen geen pijn!):

Schrijf een klein lief briefje, bijvoorbeeld een eenvoudig dankjewel op een post-it en plak deze op het scherm van zijn computer. Of schrijf hem eens een echt bedankbriefje.
Trakteer je partner eens op een avondje uit, met een vriend of familielid, zodat hij eens lekker eruit kan en even niet hoeft te zorgen.
Betrek je familie of vrienden in je plan. Misschien kunnen zij iets bedenken waarmee ze hém zo nu en dan eens ontlasten of misschien zelfs eens iets leuks voor hem kunnen organiseren.
Laat alles eens vallen, kijk je partner recht in zijn ogen, en vertel hem eens hoe blij je met hem bent.

Pas tegelijkertijd op dat het dankjewel zeggen geen automatisme wordt. Dan verliest het zijn betekenis. En als er geen aanleiding toe is, hoef je niet dankbaar te zijn. Jij hebt evengoed het recht om je teleurstelling of rotgevoelens naar je partner toe te uiten, wanneer je vindt dat je te weinig steun of hulp krijgt. Onthoud echter goed dat communicatie tweerichtingsverkeer is, dus check zo nu en dan eens of je het zélf wel zo goed aanpakt met aandacht en hulp vragen.

Vond je dit stuk interessant, leuk, waardevol? Dan zou ik het heel erg leuk vinden wanneer je dit zou willen delen op social media of via de mail. Hieronder vind je de mogelijkheden. Ook aanvullingen en andere reacties onder dit blog worden gewaardeerd.

De inhoud van mijn blogs mag niet beschouwd worden als een medisch advies, diagnose of behandeling. Het is alleen bedoeld als informatie en geeft slechts mijn mening weer.

Veel meer over het leven met chronische pijn vind je in mijn boeken ‘Lieve Help!’ (over relaties en je sociale leven met pijn) en ‘Over leven met chronische pijn’ (met uitleg, adviezen, tips en hulp bij je leven met pijn).
Hierin heel veel tips en adviezen, alle do’s en don’ts, met betrekking tot het leven met chronische pijn, voor zowel de persoon met pijn, als ook voor de mensen om hem of haar heen.
De boeken hebben sinds hun verschijning in 2014 en 2019 alleen maar 5****** recensies gehad, zowel van pijnpatiënten en de mensen om hen heen, alsook van (pijn)artsen, psychologen en therapeuten.
Lees meer over ‘Lieve Help’ hier en over ‘Over leven met pijn” hier.

Wil je dit blogartikel delen of gebruiken in een tijdschrift, nieuwsbrief of website? Dat is prima, zolang je de volgende zin en een werkende link naar mijn website (www.boek-en-steun.nl) plaatst:
“Door Anna Raymann, auteur van: “Lieve Help! en ‘Over leven met chronische pijn’.

Ga eens naar de Besloten Facebook-groep; Chronische pijngroep Boek-en-steun, waar je met 4000 lotgenoten kunt chatten, vragen kunt stellen, en steun kunt geven en krijgen.