Vijftien leuke/lieve dingen om te zeggen
Vijftien leuke en lieve dingen die je kunt zeggen tegen iemand die moet leven met aanhoudende (of steeds terugkerende) pijn.
- Ik weet ook niet goed wat ik tegen je moet zeggen, maar weet wel dat ik er voor je bén.
Je hoeft niet te proberen de pijn weg te nemen, want dat kun je niet. Je hoeft niet precies te begrijpen wat het is om altijd pijn te hebben. Maar dat hoeft ook allemaal niet. Ben er gewoon als familielid, vriend(in), buurvrouw of lieve collega, en leen je oor om te luisteren, je hart om te steunen, of je handen om praktische hulp te geven. - Waarmee kan ik helpen, waar heb je moeite mee, waar loop je mee vast?
“Bel me als je hulp nodig hebt” werkt niet. “Kan ik iets voor je doen” vaak ook niet. Maak het concreet. Vraag: “Lukt het je om de boodschappente doen, of kan ik vanmiddag wat voor je meebrengen?” Of “Lukt het je om de was te doen, te strijken, de tuin te doen, je kind naar school te brengen, te koken, naar de apotheek te gaan etc etc.?” Benoem alles gewoon, pas dan durft een chronisch pijnpatiënt vaak pas toe te geven dat ze wel hulp kan gebruiken.
- Ik mis je, ik vind het zo jammer dat we dit of dat niet meer samen kunnen doen. Kunnen we samen niet iets anders bedenken wat we daarvoor in de plaats kunnen doen?
Bijvoorbeeld: Als jullie altijd samen een dagje gingen winkelen, ga dan nu een paar uurtjes, of net zolang als de persoon met pijn het volhoudt, en ga daarna samen naar een film.
Als jullie altijd samen naar de bioscoop gingen, en de persoon met pijn kan niet meer zo lang zitten, ga dan bijvoorbeeld met een film op DVD naar de pijnpatiënt thuis, waar hij of zij op de bank kan blijven liggen en kijk gezellig de film samen. - Je ziet er heel goed uit, maar hoe voel je je echt?
Laat je niet te gemakkelijk voor de gek houden door een verzorgd en of gezond uiterlijk en een glimlach op het gezicht. Vaak is het een masker dat de patiënt heeft opgezet. Het kan geen kwaad om hem/haar dat eens af te laten zetten. Soms kost het wel wat moeite om hier doorheen te prikken, maar probeer het oprecht. Hij of zij zal je daar waarschijnlijk dankbaar voor zijn. - Hoe gaat het met je? Wil je er wel of liever juist niet over praten?
De ene keer wil een pijnpatiënt niet over de pijn praten, de andere keer misschien juist wel. Of met de ene persoon wel, en met de andere niet. Of heel eventjes, en dan gauw overgaan op iets anders. Als je gewoon vraagt of hij of zij erover wil praten, kun je het nooit fout doen. - Je hebt gelukkig je gevoel voor humor nog. Knap van je hoor!
Chronische pijn gaat onvermijdelijk gepaard met negatieve emoties, zoals boosheid, angst, frustratie en somberheid. Als iemand desondanks er in slaagt om vrolijk te blijven is dat echt een prestatie en een complimentje waard. Stimuleer dat en herinner degene met pijn eraan dat hij of zij voor jou nog steeds dezelfde persoon is, en de moeite waard. De pijn verandert dat niet. - Ik vind dat je hier heel goed mee om gaan. Je bent echt een kanjer!
Het is best een complimentje waard als je ziet dat iemand goed met zijn pijn en de problemen die daarbij komen omgaat. Een pijnpatiënt hoort zelden dat ze een bikkel of kanjer is, maar dat is hij of zij echt wel, als je er eens goed over nadenkt. Dus noem ze dan ook eens zo. Dat is een vorm van waardering voor het harde werken van de pijnpatiënt, die enorm goed kan doen. - Het is ook een rotziekte, het is ook kut. Ik gun je zo graag een beter en lekker leven.
In plaats van onzinnige clichés te plaatsen als: “Het komt wel goed’, of “Wel proberen om positief te blijven!’, is het voor iemand veel fijner als een ander eens toegeeft dat het gewoon waardeloos is om elke dag met pijn te moeten dealen. - Ik kan mij niet voorstellen wat het is om dagelijks pijn te hebben. Wil je mij eens uitleggen wat dit voor jou betekent?
Het is voor iemand met pijn fijn om eens te kunnen uitleggen, -én voor jou eens goed om precies uitgelegd te krijgen-, wat het hebben van aanhoudende pijn nu precies voor iemands leven betekent. Tevens de toelichting te geven -en krijgen- over alle negatieve emoties die nu eenmaal hand inhand gaan met chronische pijn
- Wat zie je er goed uit! Wat knap dat je die moeite hebt gedaan ondanks je pijn.
Er is niks zo frustrerend voor iemand met chronische pijn om te horen: “Maar je ziet er heel goed uit!” Waarschijnlijk heel goed bedoeld, maar de pijnpatiënt hoort: “Nou, dan zal het met die pijn van jou allemaal wel meevallen”. - Het maakt niet uit als je onze afspraak misschien toch op het laatst moet afzeggen. Daar heb ik alle begrip voor, en dan plannen we gewoon weer een nieuwe in.
Probeer écht te begrijpen hoe dat zit met de onregelmatigheid, -zowel in tijdsduur als in intensiteit-, van chronische pijn. Wat iemand met pijn de ene dag gemakkelijk kan, kan hij of zij de volgende vaak totaal niet. Waak ervoor om maar helemaal geen afspraken meer te maken omdat je niet weet of ze wel door kunnen gaan. De tijd vliegt voorbij en voordat je het weet heb je al een hele tijd geen contact meer gehad. Dat is de reden dat chronisch pijnpatiënten vaak eenzaam worden. Dat wil je toch helemaal niet? - Hoe gaat het? Hou je het nog even vol, of wil je even pauzeren of rusten?
Als de mensen, die samen met de persoon met pijn iets ondernemen, betrokken zijn en rekening houden met iemand beperkingen, kan hij of zij aan veel meer activiteiten deelnemen. Dat dit een heel groot verschil zal uitmaken voor de kwaliteit van iemands leven lijkt me wel duidelijk - Je hebt zoveel op je bordje liggen en toch ben je vrolijk, hoe doe je dat toch?
Als iemand zo goed omgaat met zijn of haar ziekte en alles wat daarbij komt, vraag je dan af wat je daarvan kunt leren. Chronisch zieken leren noodgedwongen een hoop over de ups en down van het leven. Doe er je voordeel mee door van hen te leren, ze willen hun verworven wijsheden vast graag met je delen. - Als je wilt huilen, ik heb genoeg zakdoekjes bij me, dus doe maar lekker.
Zo nu en dan helpt een goede huilbui het allerbeste. In plaats van alweer iemand die tegen haar zegt: ”Huil maar niet”, zeg jij tegen je vriendin dat je bij haar blijft als ze wil huilen. Het is het ultieme cadeau dat alleen echte vrienden kunnen geven. - Ik begrijp best dat je veel liever alles zelf zou willen doen, maar ik wil echt heel graag helpen. Dus ik breng donderdag het eten mee. Wat heb je liever, kip of lasagna?
Zeker iemand met pijn die altijd een heel zelfstandig iemand is geweest krijgt het woord ‘Help” bijna niet over haar lippen. Kom ze daarom een beetje tegemoet door concrete hulp aan te bieden.
Lees ook eens de ‘Brief aan een vriend‘.
Nog veel meer tips en adviezen vind je in het boek ‘Lieve Help!“, dat je hier kunt bestellen.
Voor ‘de ander’: nog meer tips betreffende je relatie met iemand met pijn vind je hier
Voor degene met pijn: meer tips voor je relatie met anderen vind je hier
Wil je dit artikel delen of gebruiken in een tijdschrift, nieuwsbrief of website?
Dat is prima, zolang je de volgende zin en een werkende link naar mijn website (www.boek-en-steun.nl) plaatst:
“Door Anna Raymann, fysiotherapeute en (ervarings)deskundige met betrekking tot de sociale gevolgen van het hebben van chronische pijn, Boek-en-steun. Auteur van:
“Lieve help! Steunen en gesteund worden bij chronische pijn en ander onzichtbaar leed”
en
“Limiet gehaald. Een bijzonder jaar uit het leven van een chronisch pijnpatiënt”
En dan nog dit:
Dit blog is geschreven door Anna Raymann van Boek-en-steun. Wil je meer blogs lezen van Anna, of meer te weten komen over wat Boek-en-steun is en wat ze precies doet? Je vindt alles op de website www.boek-en-steun.nl.
Zit je op Facebook en wil je net als ruim 1500 andere volgers elke dag wel een tip over hoe om te gaan met chronische pijn, een nieuwtje, een inspirerende quote, of wil je zelf een brandende vraag stellen? Je vindt ons hier.
Heb jij zelf chronische pijn en wil jij in een veilige omgeving contact hebben met lotgenoten, word dan lid van de Besloten Facebook groep Boek-en-steun.
Vond je dit stuk interessant, leuk, waardevol? Dan zou ik het heel erg leuk vinden wanneer je dit zou willen delen op Social Media of via de mail. Hieronder vind je de mogelijkheden.
En dan nog dit:
Zit je op Facebook en wil je net als ruim 1500 andere volgers elke dag wel een tip over hoe om te gaan met chronische pijn, een nieuwtje, een inspirerende quote, of wil je zelf een brandende vraag stellen? Je vindt ons hier.
Heb jij zelf chronische pijn en wil jij in een veilige omgeving contact hebben met lotgenoten, word dan lid van de Besloten Facebook groep Boek-en-steun.
Ik ben zelf helemaal niet goed in het vragen van hulp. Ik vind het ook heel moeilijk om toe te geven dat iets niet gaat of niet lukt. Ik merk wel dat deze tips andere mensen helpen om mij te helpen om wat duidelijker te communiceren in wat ik wil, kan en waar ik behoefte aan heb. Dankjewel!
Goed dat je de tips opvolgt en blijft proberen Annette. Je zult zien dat het steeds beter zal gaan. Het is wellicht een goed idee om het ook voor de mensen om je heen gemakkelijker te maken door deze tips op je eigen Facebookpagina te delen.
Liefs, Anna
Fijne tips, ik help ze mee in het rond strooien via FB. Thx !
Hallo,
Hartelijk dank voor je reactie en het helpen delen. Hoop je nog eens terug te zien op onze site.
Het allerbeste voor jou,
Anna
When someone writes an article he/she maintains the thought of a user in his/her brain that how a user can know it.
So that’s why this paragraph is outstdanding. Thanks!
Hallo, ik ben Sonja en ik vind het een erg goed boek. Ik heb chronische bekkeninstabiliteit met daardoor ontstekingen in de heupen en erg veel pijn. Ik volg momenteel revalidatie in leeuwarden en heb hun ook het boek laten zien. Ook mijn arboarts heeft het ondertussen op mijn aanraden aangeschaft. Ze vond het zo’n goed boek….
En als ik dan een compliment krijg dat ik er zo goed mee omga heb ik zoooooo de neiging om het te bagatelliseren. En dat irriteert me mateloos aan mijzelf.
Hallo Paola,
Ja, dat herken ik dan ook weer. Maar ik las laatst dat dat ingebakken zit in veel Nederlandse vrouwen, daarvoor hoeven we niet eens chronische pijn te hebben. Net als wanneer iemand zegt dat je zo’n mooie jurk aan hebt, dat we meteen zeggen:”O, maar die is al jaren oud/ gewoon van de H&M/ uit de uitverkoop”, i.p.v. dat we gewoon blij zeggen:”Dankjewel”, of, als het om goed omgaan met chronische pijn gaat: “Dankjewel, wat lief van je om dat te zeggen. Ik doe er ook mijn stinkende best voor”.
Laten we ons allemaal voornemen, om dat de volgende keer te zeggen!
Liefs,
Anna
Fijn om te lezen krijg zo wat meer inzicht in mezelf. Hoop dat vele mensen dit lezen en er wat mee doen.
Fijn dat je er wat aan hebt, Erna. Je kunt de blogs delen op je eigen Facebook-pagina en zo meehelpen om het aan meer mensen te laten lezen. De link van dit specifieke blog is bit.ly/1vsbdfR
Liefs, Anna
Pingback: Boek en Steun Wat kun jij betekenen voor iemand met chronische pijn?